کد مطلب:30399 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

گنجینه پرسمان » اعتقادات

هدف از خلقت افراد غير طبيعي و ديوانه چيست؟

جهاني كه در آن زندگي ميكنيم، جهان ماده است و اجزاي جهان به هم پيوسته است؛ يعني داراي نظامي كه بين اجزاي آن ارتباط در كار نيكي براقرار است.

قرآن از اين جهان به نظام احسن تعبير ميكند. در اين نظام احسن هر چيزي در شرايط خاصي به وجود ميآيد و تدريجاً كامل ميگردد، ولي اگر شرايط و حدود آن مراعات نشود، موجود ناقص به دست خواهد آمد. ميوه درخت در موقعي به صورت كامل به دست ميآيد كه باغبان آن را به موقع، آب و كود دهد و به كليه اصول رشد آن توجه داشته باشد، و آنها را فراهم آورد. در غير اين صورت ميوه درخت به صورت كامل به دست نميآيد، زيرا جهان مادي و طبيعي اين طور نيست كه در هر شرايطي موجودات سالم و كامل تحويل دهد. پس براي به دست آمدن ميوه سالم و كامل، باغبان بايد آن چه را در پرورش و تكامل آن لازم و مفيد است، مراعات كند.

هم چنين براي نوزاد سالم ضرورت دارد پدر و مادر آن چه را در پرورش و تكامل او لازم و مفيد است بدانند و آنها را هميشه مراعات كنند. اين ما هستيم كه در بسياري از موارد در اثر مراعات نكردن شرايط آميزش و بهداشت، كودكان ناسالم به وجود ميآوريم. پس در اين گونه موارد نبايد آن را تقصير دستگاه آفرينش بگذاريم، زيرا خداوند براي تكامل هر موجودي شرايط خاص قرار داده كه اگر آنها را مراعات شود، هر چيزي مفيد و نيكو به وجود خواهد آمد. چنان كه قرآن ميفرمايد: خدا است كه هر چيزي را به بهترين وجه آفريد.

سجده (32) آيه 7.

بنابراين اين مسئله مربوط به نظام آفرينش و قوانين حاكم بر جهان ماده و طبيعت است. از باب مثال اگر كسي در به كار بردن نيروي برق شرايط آن را مراعات نكند و در نتيجه خطري پيش آيد و جان خود و عدهاي را از بين ببرد، همه تقصير را به گردن كسي ميگذارند كه شرايط به كار بردن برق را مراعات نكرده است، اما اديسون را كسي تقصير كار نميداند و هيچ گاه نميگويند چرا اديسون برق را كشف كرد.!

هدف از خلقت انسان اين است كه سالم به وجود آمده، به تكامل برسد، ولي چون جهان ما جهان ماده است، رسيدن به اين هدف شرايطي و علل خاص خود را لازم دارد كه بايد رعايت شود. اگر رعايت نشود، نواقصي پيدا ميشود و اين نواقص مربوط به ما است يا محدوديتها و محروميت هايي كه لازمه جهان ماديات ميباشد، نه مربوط به خدا. افزون بر اين خداوند در عالم آخرت طبق رحمت خودش با اين افراد كه جزء مستضعفين هستند رفتار ميكند و از هر كس به اندازه توان مادي و معنوي او، عمل ميخواهد و تكليف ميكند.